Αυτά είναι τα πιο καυτά στριπτιζ του κινηματογράφου
Το στριπτίζ εδώ και πολλές δεκαετίες είναι ένα αποδεκτό σώου, κυρίως στην Αμερική, όπου ξεκίνησε και υπάρχει μια τεράστια βιομηχανία διασκέδασης.
Συνήθως χωρίζεται σε δυο κατηγορίες…
Στα κέντρα που οι κοπέλες χορεύουν στην πίστα, σε απόσταση από τους πελάτες και η έμφαση είναι στην ατμόσφαιρα και στα σώου όπου οι πελάτες και βλέπουν και αγγίζουν τις κοπέλες. Κοινός παρανομαστής ο χορός και το στριπτιζ. Στον κινηματογράφο έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά σενάρια, χωρίς υπερβολικές αποκαλύψεις.
Πολλές ηθοποιοί ξεχώρισαν για τις συγκεκριμένες σκηνές, όπως η Μπάσιντζερ που ο χορός της στις 91/2 εβδομάδες, έγινε σημείο αναφοράς και η Σάλμα Χάγεκ, που απογείωσε μια ιδέα του Ταραντίνο στην ταινία, From Dusk Til Dawn.
Όσο πιο καλή η ηθοποιός τόσο πιο άρτια και η σκηνή, αφού το ζητούμενο δεν είναι να γδυθεί και να δει ο θεατής ένα γυμνό γυναικείο κορμί. Αυτό μπορεί να συμβεί και με πιο απλούς τρόπους. Σχεδόν πάντα ο στόχος είναι η ανάλογη ατμόσφαιρα και η σωστή εξέλιξη του σεναρίου.
Για αυτό και οι σκηνοθέτες επιλέγουν ηθοποιούς και όχι χορεύτριες, που θα έκαναν καλύτερα το χορό, αλλά δεν θα υπηρετούσαν το σενάριο.
