«Αγοράζει ένα ναυάγιο πλοίου για την προσωπική του πισίνα»
Ανήκουν στο 1% των πιο πλούσιων ανθρώπων παγκοσμίως, άρα η ζωή τους είναι αρκετά διαφορετική σε σχέση με τη δική σου.
Έχεις αναρωτηθεί πώς περνάει την καθημερινότητα του ένας πάρα πολύ πλούσιος άνθρωπος;
Πώς ξοδεύει το (ανεξάντλητο) περιεχόμενο του πορτοφολιού του καθημερινά; Αυτό το AskReddit μας έδωσε τις απαντήσεις.
Δεν είναι σαν το «μάνατζερ ράγκμπι«, αντιθέτως, πρόκειται για μια τίμια full time δουλειά, ανθρώπων που συντηρούν ακίνητα, ώστε ο ιδιοκτήτης τους να μπορεί ανά πάσα στιγμή να ζήσει σε αυτά, είτε για μια εβδομάδα είτε για ένα χρόνο. Η δουλειά ενός τέτοιου μάνατζερ ξεκινά, όταν η γραμματέας του εκάστοτε κροίσου, τον ειδοποιεί ότι ο «Ο «Χ» θα είναι στο Λονδίνο για 3 μήνες». Από εκείνη τη στιγμή ο μάνατζερ πρέπει να συνεννοηθεί με τον σεφ για το καθημερινό μενού, να επιθεωρήσει κάθε δωμάτιο, από τα υπνοδωμάτια ως το γκαράζ και να διαπιστώσει πως όλα είναι σε τέλεια κατάσταση, έτοιμα για την άφιξη του κυρίου τους. Μάλλον είναι λίγο αγχωτική δουλειά;
Συγκεκριμένα, συχνά ένας κροίσος μπορεί να αγοράσει εκτάσεις γης από προσωπική αντιπαλότητα με άλλους υπερβολικά πλούσιους ανθρώπους, ώστε εκείνοι να μην μπορέσουν να χτίσουν εκεί.
Redditor γράφει: «Γνωρίζω πλούσιους Λονδρέζους που απλώς μπαίνουν στο ελικόπτερο και πετάνε μέχρι το Παρίσι, τρώνε σε ένα εστιατόριο και στη συνέχεια γυρίζουν σπίτι.»
Δεν υπάρχει μόνο «business or pleasure» ως λόγος ταξιδιού. Συχνά, η μόνη αφορμή για ένα ταξίδι Αθήνα-Παρίσι, μπορεί να είναι ένα «θέλω καινούριο ανοιξιάτικο σακάκι».
«Ο CEO της εταιρείας που δούλευα, μετέφερε με μια τεράστια αντλία ένα βυθισμένο πλοίο στην πισίνα της αυλής του, ώστε να κάνει καταδύσεις.»
Δεν χρειάζεται να πας στο σινεμά αν είσαι πλούσιος. Οι καλοί σου φίλοι από την βιομηχανία του κινηματογράφου σου στέλνουν την κόπια της εκάστοτε ταινίας, ενώ παίζει στους κινηματογράφους, ώστε να τη δεις στο προσωπικό σου home cinema.
Πιθανή ατάκα πελούσιου ατόμου: «Λοιπόν, μήπως τώρα που μπαίνει η Άνοιξη να βγάλουμε τους ανοιξιάτικους καναπέδες και τις πολυθρόνες από την αποθήκη και να βάλουμε στην άκρη το χειμωνιάτικο τραπεζάκι; Μήπως να βάλουμε και τις ανοιξιάτικες κουρτίνες;»
Redditor γράφει: «Δούλευα σε βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη και μια φορά είχε έρθει ένα ζευγάρι, για να μας πουν ότι ήθελαν να αγοράσουν ποσότητες βιβλίων για μια ολόκληρη βιβλιοθήκη. Μας έδωσαν συστάσεις για τους τύπους βιβλίων που ήθελαν και μας ζήτησαν συγκεκριμένους τίτλους, που ήθελαν να αγοράσουν σε ποσότητες, ώστε να φαίνονται έξυπνοι και κουλτουριάρηδες. Μας πήρε 4 ώρες ώστε να ολοκληρώσουμε την παραγγελία. Αυτοί οι άνθρωποι ξόδεψαν 25.000 σε βιβλία, απλώς για να φαίνονται μέσα σε μια βιβλιοθήκη.»
Πιθανόν λένε: «Θα καλοκαιριάσουμε εδώ (θα περάσουμε όλο το καλοκαίρι σ`αυτό το γελοιωδώς ακριβό δωμάτιο τροπικού νησιού)»
«Έχω κάποιους πλούσιους συγγενείς (εκατομμυριούχοι της βιομηχανίας της τεχνολογίας) που κάνουν πάρτι κάθε χρόνο, όπου όλοι οι πλούσιοι φίλοι τους, τους χαρίζουν ουίσκι από τις καλύτερες – και πιο ακριβές- ποιότητες που υπάρχουν. Τα περισσότερα μπουκάλια δεν ανοίγονται ποτέ. Ο κόσμος θα εκπλαγεί αν διαπιστώσει το πόσο (αστρονομικά) ακριβά είναι τα σκουπίδια και τα άχρηστα πράγματα των πλουσίων» έγραψε Redditor.
Περιπτώσεις χόμπι: Πτώσεις από πανύψηλα κτήρια, κυνήγι σε ό,τι μπορείς να φανταστείς, ό,τι παλαβό σκεφτεί ο Richard Branson, ακόμα και το λανσάρισμα μιας εταιρείας που ξέρουν ότι ποτέ δεν θα τους αποφέρει χρήματα.
Redditor γράφει: «Ζούσα στο Ιρακ και είχα γνωρίσει αυτήν την υπερβολικά πλούσια οικογένεια, της οποίας το παιδί είχε απαχθεί. Πλήρωσαν μισό εκατομμύριο δολάρια για να το απελευθερώσουν. Ένα μήνα μετά, είχε απαχθεί ξανά. Αν και μπορούσαν να φύγουν από τη χώρα, δεν το έκαναν. Αντιθέτως, μίσθωσαν μια ολόκληρη διμοιρία για να τους προστατεύει.»
Έχουμε δει το «Gilmore Girls και γνωρίζουμε πως η κορυφαία μόρφωση δεν έρχεται μέσα από το σχολείο που πηγαίνουν τα λαϊκά παιδιά. Μερικές επαφές του πατέρα με τη διοίκηση, μερικές δωρεές προς το σχολείο και με συνοπτικές διαδικασίες το εκάστοτε παιδί γίνεται μέλος μιας υψηλής κοινωνίας σπουδαστών, που θα διαμορφώσουν την επιχειρηματική -και όχι μόνο- ελιτ, μερικά χρόνια αργότερα.
Redditor γράφει: «Ήμουν μια μέρα στο LA, σε μια γειτονιά αρκετά ευκατάστατων ανθρώπων. Ήταν Ημέρα Σκουπιδιών. Ξαφνικά εμφανίστηκαν άνθρωποι φορτωμένοι με τεράστιες σακούλες σκουπιδιών, τις οποίες μετέφεραν μέχρι τα απορριμματοφόρα, τις άδειασαν εκεί και στις συνέχεια γυρνούσαν πίσω στις οικίες που δούλευαν. Μίλησα με κάποιον που ζούσε εκεί και μου εξήγησε πως είχε γίνει συμφωνία μεταξύ των ιδιοκτητών ακινήτων, ώστε τα σκουπίδια να μην μένουν πεταμένα, αλλά να μεταφέρονται από κάθε σπίτι προς τα φορτηγά, με τη βοήθεια πληρωμένων υπηρετών που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτά.»
Δεν περιγράφω άλλο. ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΕΛΟΥΣΙΟΣ.
[RISE]